Məcra.az-ın əməkdaşı “Qadın taleyi” rubrikasında daha bir qadının həyat hekayəsini qələmə alıb. Bu dəfə sizə Sevincin (adı şərtidir) həyat hekayəsindən bəhs edəcəyik.
Onu çoxdan tanıyıram. Bir neçə il öncə ailəli olan vaxtlarından. Ailə qurmasına isə bilavasitə qonuşumuz vasitəçilik etmişdi. Bu bazara bir vaxtlar özünə paltar almağa gələn Sevinc, indi burda paltar satır. Sevinc, bəs niyə boşandın? ”“ sualıma isə başını bullayır: “başı boşluğumdan”.
“Onun uşağa görə məni boşamağa heç vaxt fikri olmamışdı…”
“Dörd il idi ki, evliydik. Amma, uşağımız olmurdu. Müalicə də etdirdik, mümkün olmadı. Problem məndə id. Buna görə də özümü həmişə günahkar sayırdım. Həyat yoldaşım evin tək oğlu idi, bir bacısı vardı. Onun uşağa görə məni boşamağa heç vaxt fikri olmamışdı. Mən özüm fikirləşdim ki, hamı ondan uşaq gözləyir. Evin tək oğludu niyə axı mənə görə sonsuz olsun.
Onunla boşanmaq istədiyimi biləndə, çox əsəbiləşdi. Dedi ki: “Mən uşağa görə ailəmi dağıtmaq fikrim yoxdu. Uşaq olmur, olmasın. Ailəmi niyə dağıdım ki? Mən elədim hamısın. Dedim ki, yox, uşağımız olmur. Anan da hər dəfə deyinir. Problem də mecidiyeköy escort məndədi. Boşanaq sən ailəni qur, yaşa.
“Məhkəmədə ikimizdə ağladıq…”
Belə danışdıqca mübahisəmiz başladı. Buna görə o, məndən çox incidi. Getdikcə aramızda soyuqluq yarandı və bir gün paltarlarımı da götürüb atamgilə qayıtdım. Sonra rəsmən boşandıq. Məhkəməyə də mən özüm müraciət etdim. Məhkəmədə ikimiz də ağladıq. Hakim də çaş ”“ baş qalmışdı ki, bunlar nə etmək istəyir. Bir il sonra evləndi. Iki uşağı var. Elə öz kəndlərindən ailə qurdu. Mən isə ərə getmədim. İstəyənlər oldu doğrusu, amma uşağım olmayandan sonra kimə lazımam. Axı uşağa görə boşanmışdım.
Evdə oturmaqdan da sıxılırdım. Bir ildi işləməyə başlamışam. Dükan böyük bacımındı. Onun yanında işləyirəm. Amma, peşimanam. Gərək boşanmazdım. Heç kim adama öz ailəsi qədər əziz olmur. Uşağa görə boşanmaq isə həqiqətən axmaqlıqdı.