(Poemadan parça)
Qurbanam bu şəhid ətirli yurda,
Boyuna yaraşır şan da, qürur da.
Ölümün boğazı quruyub burda,
Cənnətə yol gedən ulu köçəm mən,
İki min yeddi yüz səksən üçəm mən!
Əyil, bu torpağı bir misra qoxla,
Həsrətin, kədərin gözünü oxla.
Toxun bu sevincə, əlinlə yoxla,
Savaş meydanında onu içən – mən,
İki min yeddi yüz səksən üçəm mən!
Oxu alnımdakı şehli yazını,
Nakam arzuların dur, çək nazını.
Torpaq, bu sevgimin aç yaxasını,
Kaş sənin könlündən bir də keçəm mən,
İki min yeddi yüz səksən üçəm mən!
Vətən, şəhidgözlü dərdim mübarək,
Şəhadət bağından dərdim, mübarək!
Torpağın üstünə sərdim, mübarək!
Alınmış qisasam, ulu öcəm mən,
İki min yeddi yüz səksən üçəm mən!