Məcra.az tanınmış şair Gülbala Teymurun şeirini təqdim edir:
Öyrən asta-asta, tanı aramla,
Enib ürəyinə, süz, adamları.
Bəzən, sirrlər açır bir kiçik damla,
Tanıdır insana göz, adamları.
Nə görkəmə inan, nə qəmə,aha,
Sığın yaradana, inan Allaha.
Olur, bəzilərin qiymətdən baha,
Satır rəndələnmiş üz, adamları.
Bəzən, yalvarırsan itib- öləsən,
Yatasan, beləcə çıxıb gedəsən.
Necə tanıyasan, necə biləsən,
Ayırıb seçəsən düz adamları?
Bir düz zaman keçir bir yalan olur,
Ruhunda o yalan bir qalan olur.
Sözlərə inanıb aldanan olur,
Nədənsə, həmişə söz adamları.