1925-1993)
***
Qadınımdır,
xeyr, adaxlım deyil,
qadınımdır mənim.
Qalxır obaşdan.
Təlaşdan özünə yer tapa bilmir
mən işdən azacıq gec dönən zaman…
…Bir qayğısız qızla biz
bir vaxt qoşa gəzərdik,
dolaşardıq çölləri,
çay boyunca üzərdik…
Nə danım? –
beş ildi gecə sübhəcən
qolumun üstdəcə yatır qadınım.
Qadınımdır,
xeyr, sevgilim deyil,
qadınımdır mənim.
Susqun dodaqları düymələnibdir.
Qapqara bir kədər aypara kimi
gözlərinin altda həlqələnibdir.
…Bir qayğısız qızla biz
ömrün bahar çağında,
Gəzərdik gecə yarı
solğun ay işığında…
Mənim qadınımı
o qızla heç zaman qarışdırma sən –
o qızı bilmirəm, tanımıram mən.
***
Qadın gedən zaman söylə ki:
“Getmə!”
Və çalış bir təhər dilə tutasan.
Əlini ürəklə çiyninə qoy sən –
Bəlkə, acığını unutdurasan.
Qadın gedən zaman:
“Yalvarıram, qal!
Axı, hara?! – söylə, – hara, əzizim?!”
Bir anlıq gözünün içinə baxıb:
“Sevmirəm!” deyəcək.
Buna nə sözün?
Qadın gedən zaman gecikmə ancaq,
qapıdan çıxmamış qarşısına keç –
amma başını da qaldırmayacaq,
amma üzünə də baxmayacaq heç!
Elə ki o getdi geri baxmadan,
elə ki o getdi… daha nə gərək
həsrətlə, təlaşla baxıb arxadan:
“Qayıt, yalvarıram, qayıt” söyləmək…
Çevirəni Mahir N.Qarayev