“Xərçəng olan qadınların baxışları hamısı bir-birinə bənzəyir”
Anam xərçəngdən öləndən sonra haram ağrısa, elə bilirəm ki, xərçəngəm. Özümü müayinə etdirməyə də ehtiyat edirəm. Mənə elə gəlir ki, elə dünyanın ən çətin gözləntisi analiz cavabı gözləməkdi. Çünki bu travmanı bir dəfə yaşamışam. Həkim üzümə dedi ki, “anan xərçəngdi, bir ay vaxtı qalıb”. Ondan sonra həkim və analiz söhbəti düşəndə narahat oluram.
Anamdan sonra qonşumuzda Faxı xala var idi, atamın sinif yoldaşıydı, o, da xərçəng oldu. Xəstə vaxtlarında bizə gəlib-gedirdi. Onda anam çoxdan rəhmətə getmişdi. Faxı xala mənimlə söhbətləşəndə deyirdi ki, “Vasif, həkim xərçəng olduğumu üzümə deyəndə ağlaya-ağlaya evə gəldim. Sonra isə bu xəstəlikdən qorxmadım və müalicələr edib yaşamağa başladım”. Artıq iki il olar ki, Faxı xala da dünyasını dəyişdi. Onu da anam kimi xərçəng apardı, o, da anam kimi oğul toyu görmədi.
Yanvarın 22-də hamımızın “Toppuş bacı” kimi tanıdığımız Əməkdar artist Tünzalə Əliyeva xərçənglə uzun mübarizədən sonra dünyasını dəyişdi. Xəbərdə belə yazmışdılar ki, “Tünzalə Əliyeva 49 yaşında dünyasını dəyişdi”. Bu 49 yaş söhbəti məni yaman silkələdi. Çünki Toppuş bacı kimi anam da 49 yaşında dünyasını dəyişdi. Həm də onları bir az da bir-birinə oxşadıram.
Dünən daha bir acı xəbər aldım. Yaxın qohumlarımızdan biri, hamımızın Şəhla xala kimi tanıdığı qadın da uzun müddət xərçənglə mübarizədən sonra dünyasını dəyişdi. Şəhla xalayla xərçəng olandan sonra görüşməmişdik. Bəlkə də onu görsəydim, gözlərinin içinə baxmağa cəsarətim çatmazdı. Amma şəklini gördüm və bir şeyi müşahidə etmişəm ki, xərçəng olan qadınları baxışları hamısı bir-birinə bənzəyir.
Anam öləndə haya gələn ilk adamlardan biri də Şəhla xala idi, onda üzünü cırıb “Şəlaləm vay!” deyə qışqırırdı. O günlər indiyə kimi yadımdadı. Amma heç bəlkə də özü də bilmirdi ki, arada səkkiz illik bir fasilə olacaq və o, da xərçəngə yenilib bu dünyayla vidalaşacaq.
Məni ən çox ağrıdan mərhumun yaxınlarıyla vida anıdı. Şəhla xalanın cənazəsini maşına qoyanda bir qız səsi gəlirdi:
-Nə olar, getmə!
Bu üç kəlmənin içində hər şey var idi, gəl indi döz!